vrijdag 27 mei 2011

Drenkeling

Verdronken in haar ogen
Pareltjes van Atlantis
Meegesleurd naar de bodem
Geraakt tot in zijn ziel

Zeeën van emoties bevaren
Gedeinsd op de golven
Heldhaftig tegengestribbeld
Maar uiteindelijk gekapseisd
In het zicht van de haven
Hij werd verzwolgen door het water
Amor kende geen genade
Hij was een drenkeling
Op open zee


2 opmerkingen:

  1. Magnifiek. Echt een mooie beschrijving.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi? Wat is mooi aan een gevoel dat je laat verdrinken? Als de ander de hand uitsteekt om je voor het verdrinken te bewaren...dan is het onzegbaar mooi.

    BeantwoordenVerwijderen