Rust

1. Uit het struikgewas scheen een gelig licht Een zaklamp, op het duister gericht Zoekend naar een plek zo dicht Een man, moedwillig de weg kwijt 2. Achter hem, in een zompig moeras Zijn horloge en een aktetas Omdat hij aan het zoeken was Naar serene eeuwigheid 3. Haastig rende hij bezweet – Weg van al zijn lief en leed: Zijn leven was hem al te wreed – Naar plekken onbetreden

4. Soms stond hij even stil en dacht Wat is de natuur toch rein vannacht En op de bedding, aardig zacht Is hij vervolgens neergestreken 5. Contemplerend zat hij daar Weg van al het stads gevaar Hij keek eens om zich heen: Zowaar Was zijn vlucht geslaagd gebleken 6. Hier in het woud zo onbeschreven Kon hij als de dieren leven Zwijgend door de rust omgeven Hij was intens tevreden