De laatste roker

De laatste roker blaast
het laatste rookgordijn
waarachter de wantrouwers
en de verloren wereld zijn

waarachter reeds de ratio
ligt in doortrapte hinderlaag
’t is wachten tot de rook optrekt
nog even blijft alles vaag

het laatste rookgordijn hangt
als dekmantel van zijn bestaan
voor alles wat hij verspeelde
voor alles wat hij liet gaan

maar de laatste roker blaast
niet langer zijn rookgordijn
en langzaam maar heel zeker
verliest hij zijn domein

de barman wordt al zichtbaar
hij sluit de zaak voorgoed
de ogen naar beneden
een verrader, evengoed

de laatste roker drukt
zijn peuk uit in de as
heft zijn blik en denkt tenslotte:
jullie zijn één voor één mijn Judas.