dinsdag 28 december 2010

In Hoc Signo Vincemus

Onder ’t held’re huilen van de hoorn
Wordt er gestreden voor ’s lands glorie
Men geeft het lichaam voor victorie
Geeft het zwaard voor ’s Heeren toorn

Met een god’lijke zegen aan de zijde
Ligt ‘t gewin reeds in ’t verschiet
Is ‘t niet vergezeld door een zegelied
Dan wel ter hemelenweide

Want vroom te sterven als een held
Is wat hen hoog ter vaandel staat
Wanneer men luidkeels het leven laat
En ’t gouden licht zich heeft gemeld

Dus talloze rivieren worden doorwaad
Van water en van aller bloed
En niets is sterker dan de moed
Waarmee men over de vlakten gaat

Want zonder angst voor de dood te leven
Is wel ’t machtigste wapen van al
En hoewel een deel der strijdmakkers vallen zal
Is de triomf nog na te streven

En het lijden is niet voor altijd
Maar het hemelse bestaan voorgoed
En wanneer de ziel zich uit het lichaam wroet
Is de mens van alle smart bevrijd

Aldus is eindig aardse levenskracht
Ja ook die van Gods zonen
En in de dorpen waar zij nooit meer zullen wonen
Is ‘t waar hun moeder eeuwig wacht

IHS

Geen opmerkingen:

Een reactie posten