Rotdag

Het was vandaag een dag
Om maar snel weer te vergeten
Met mijn dronken kop van de trap

Dayreaper (Sonnet)

Oh, sparkling crystal of a thousand days

How quickly you’re sown in soil abroad

How swiftly you disappear beyond

The horizon to give elsewhere grace

Erosie

Bij het ebben der vriend’lijke zee

Kerfde ik onze liefde in een grijze rots

Toen een storm opstak zo vreeslijk plots

Rende ik weg, rende ik met je mee

Voor de Ochtend

Zeg me niet dat je naar ochtend smacht

De duisternis der rust veracht

Want in de echo van de nacht

Wordt de drukke dag geboren

In het Weideland

Aan de glooiende bedding
Der beek zachtstromend doch ongeremd

Verneem ik het edelgroene land, het leven

Stille, ademende akkers waarover zoekend

Onverschillig

Het bakken van een malse biefstuk
Is een uiterst precieze
Aangelegenheid
Nog rood, medium

Zomerminnen

bloesem kabbelt vredig door

je golvende haren

een frisse oceaan van

schoonheid te ontwaren

nog met het blinde oog